Nationaal LRV-eventingkampioenschap Tongeren

Zondag 3 juni wordt de Galgenberg in het Limburgse Tongeren ingepalmd door de beste eventing-combinaties van het afgelopen LRV-seizoen. Onder hen ook Raf Kooremans (foto) uit de rijvereniging Merksplas en Karin Donckers uit Minderhout die tot de absolute top in deze olympische discipline behoren. Bovendien krijgt het nationaal kampioenschap een Europees tintje. In september rijden de Landelijke Ruiters hun EK in Zweden en het nationaal kampioenschap in Tongeren vormt een belangrijke test voor de EK-kandidaten. Temeer omdat de Tongerse Galgenberg sterk vergelijkbaar is met het parcours dat de deelnemers in het Zweedse Ovedskloster krijgen voorgeschoteld

Met 30 combinaties in de klasse Zwaar en goedbezette reeksen B, L en M belooft het nationaal kampioenschap een topper te worden. Er is de unieke ligging en het glooiende landschap dat zich uitstekend leent tot het bouwen van een cross-country die alle ingrediënten van deze veeleisende sport in zich heeft. De combinaties die in Tongeren vooraan staan, beschikken over, uithouding, stressbestendigheid, durf en techniek.

Een bezoekje aan de nationale eventingwedstrijd is zeker de moeite waard. Dressuur, jumping en cross-country tonen de paardensport in al haar facetten, de omgeving en de hindernissen zijn pareltjes en in het afsluitende springonderdeel wordt het spannend als het om de nationale titels gaat.

Een stukje genoodzaakt door de beschikbaarheid van de terreinen is men de laatste jaren veelvuldig gaan gebruik maken van containerhindernissen.

Medeorganisator Willy Hansen:´We moeten er ondertussen toch wel al een 50-tal hebben. Het zorgt dat je ook bij slecht weer, kan verder werken aan de voorbereidingen. Nu werken we in een loods aan de hindernissen en op enkele dagen zijn ze met de hulp van een vorklift geplaatst.

´Dit jaar hebben we 11 nieuwe hindernissen gebouwd. Normaal zijn er dat een 3-tal per winter, maar voor het kampioenschap hebben we een tandje bij gezet.´ vertelt een minzame Henri Stas die in Tongeren instaat voor het parcours. ´We gaan regelmatig naar crossen kijken, ook in het buitenland, maar je moet oppassen om hindernissen te willen namaken. Iedere hindernis is ingepast in een kader. En we kunnen hier niet die fortuinen uitgeven die sommige buitenlandse inrichters zich kunnen permitteren, waar het terrein wordt aangelegd naar een hindernis.. We zien natuurlijk allemaal dat het de laatste jaren veel technischer is geworden. Waar vroeger een breed front werd gevraagd, moeten er nu te pas en te onpas smalle hindernissen in komen. ´