Les 6 met Jos Kumps: “Beginnen met je paard in een houding te rijden is altijd mis”

Uit het repertoire artikels die ik in mijn prille carrière als journaliste bij Haverklap al geschreven heb, is deze lessenreeks ongetwijfeld mijn favoriet. Wat is de essentie als je een jong springpaard opleidt? Welke oefeningen zijn cruciaal voor hun ontwikkeling? Jos Kumps deelt ons zijn visie. Een mentor die Olympisch kampioen Rodrigo Pessoa, Europees kampioen Kevin Staut, wereldkampioen Dermott Lennon, nummer één van de wereld Harrie Smolders en nog zoveel andere topsporters begeleidde. En nu ook: mezelf, 26 jaar en amateur-amazone. Geloof me vrij als ik zeg dat mijn schrijfstijl beter is dan mijn rijstijl. Al heb ik wel hoop in mijn paardje Nevada, maar nog zoiets: welke ruiter heeft dat niet?! Goed, Nevada is een vijfjarige, pittige dame van Andiamo x Burggraaf. Ze is de volle zus van Alaska VG (Eléonore Lambiotte), de tante van SX Hidalgo VG (Daniel Deusser) en de nicht van GC Atlanta Z (ex. Rodrigo Pessoa) en Jupiter VG (Jérôme Guery). Tot zover onze introductie (meer valt er ook niet te zeggen). Vandaag les 6. Hopelijk beleven jullie evenveel leesplezier als ik tijdens het rijden!
 
We slingeren een übervrolijke goeeeedemorgen de wereld in, want het is een goede morgen! Nadat het vorige week best wel een paar keer mislukte, zijn we opnieuw 100% optimistisch en positief ingesteld. 22 jaar geleden kocht mijn grootvader me een eerste pony, Polly (volgens de familietraditie, want die van mijn mama heette net zo). Op hoeveel wedstrijden bompa en ik sindsdien lief en leed gedeeld hebben, kan ik niet schatten. Het zijn er vééél, honderden. En of we nu wonnen of verloren, het was altijd Staf en Stéphanie op hun best, een ongescheiden duo. De leuze van mijn grootvader is: “Na een goede keer, volgt er wel eens een mindere keer en omgekeerd.” Die Kempische nuchterheid komt best goed van pas, om te relativeren en te motiveren. Bij euforie houdt het je met beide voeten op de grond. Bij ontmoediging is beterschap plots weer heel dichtbij. En die betere keer is nu het geval. Les 6 bestaat uit rozengeur en maneschijn. Nevada en ik springen op een roze wolk en we komen er niet vanaf. Of toch niet meteen.