Dit jaar is het land Ierland uitgekozen om de spits af te bijten van een nieuw thema op PAARD & KOETS. Hierbij krijgt een stamboek de kans om naast het paardenras ook het land van afkomst van de paarden extra aandacht te geven. De Irish Cob Society heeft hiervoor extra ruimte op de beurs Paard en Koets gekregen.
Naast informatie over het stamboekstand ook eveneens aanvullend materiaal ter beschikking gesteld. Van het Iers Bureau van Toerisme zijn vele brochures aanwezig over vakanties in het prachtige Ierland en natuurlijk ontbreken de paardrijvakanties niet op deze beurs.
Speciaal vanuit Utrecht komt Grainne Bagnall en neemt artikelen mee uit haar specialiteitenwinkel. Alle artikelen zijn vervaardigd in Ierland en zijn dus typisch Iers.
Irish Design Gifts, zoals de Utrechtse winkel heet, verkoopt unieke Ierse producten zoals kunst, kristal, potterie, bestek, linnen, boeken over Ierland en sieraden. Op Paard en Koets is Grainne Bagnall aanwezig met een speciale stand waar men naar hartelust kan rondkijken en wellicht ook een leuk typisch Iers presentje kan kopen.
Ierland is een eiland met een ongekende gastvrijheid, veel muziek, gezellige pubs en een prachtig landschap en gezonde lucht. De Irish Cob Society heeft om die gastvrijheid uit te stralen een bedrijf kunnen uitnodigen, die alle bezoekers van Paard en Koets, tegen kostprijs, een bijzonderheid wil laten proeven. Het is een product gemaakt met behulp van onze raspaarden: de Irish Cobs. Wat het is? Kom zelf maar kijken bij onze stamboekstand en proef iets heel bijzonders en natuurlijks!
Het eiland Ierland zelf is al 9000 jaar bewoond. De Ierse taal kwam met de Kelten in de laatste eeuwen voor Christus. In de 5e eeuw werd het land bekeerd tot het christendom met Sint Patricius volgens de traditie als de centrale figuur. Nog steeds wordt in maart
St.-Patrickday gevierd en is het een nationale feestdag in Ierland.
In 1172 nam koning Hendrik II van Engeland bezit van de Ierse landerijen en vanaf de 13e eeuw werden er ook Engelse wetten geïntroduceerd. In de periode van 1825 tot 1850, toen slechte oogsten en de aardappelziekte veel Ieren aan de rand van de hongerdood brachten, werd een groot aantal Ierse boeren van hun land gezet door de heersende Engelse adel. Veel van hen vertrokken naar Amerika om de armoede te ontvluchten, anderen begonnen als handwerkers rond te trekken met het enige dat hen restte: de platte boerenwagen, die tegen zon en regen van een huif werd voorzien, en hun in Engelse ogen waardeloze bonte paarden. Nu gaan ook steeds meer mensen in Ierland de Travellerpaarden zien als een nationaal ras; de Iris Cob Society hoopt samen met het Iers Bureau voor Toerisme activiteiten te kunnen ontwikkelen om recreërende paardenliefhebbers naar Ierland te trekken.
