Het verhaal van de Haras des Coudrettes, die werd opgericht in Normandië, zou kunnen beginnen als een sprookje, met de traditionele openingszin: 'Er was eens...''
In het hart van een typisch Normandisch domein, dat is gelegen in Le Mesnil-Mauger in de Calvados, hebben Emmanuèle en Armand Perron-Pette een stal gesticht die volledig is gericht op springpaarden. Een beslissing die hun werd ingegeven door passie, maar ook door opeenvolgende ontmoetingen die hun leven hebben veranderd.
"Je moet teruggaan tot ver voor 2006 om te begrijpen want ons tot dit avontuur heeft gebracht. Alles begon toen ik nog als junior-amazone deelname aan het criterium." De jonge Emmanuèle kende toen Roger-Yves Bost, Philippe en Thierry Rozier, Jean Charles Gayat… naast andere jonge beloften die nu meedraaien op het hoogste wereldniveau, onder wie Patrice Delaveau. "Ik ben gestopt met rijden voor mijn studies, zoals zovele jongeren, en het zou 30 jaar duren voor ik opnieuw aanknoopte met het paardrijden."
Dertig jaar waarin Emmanuèle Perron-Pette het heel druk heeft met haar professionele carrière en haar gezinsleven als vrouw van Armand. Chrystal en Dorian, hun kinderen, rijden geregeld paard, maar Emmanuèle aarzelt om zelf de stap te zetten. "Mijn zus heeft me herhaaldelijk aangemaand om weer te gaan rijden, maar ik heb het nooit gekund, tot de dag waarop ik naar Pompadour ging voor de vakantie...." Daar krijgt Emmanuèle een paard toegewezen voor de hele week. "Ik heb hem één dag gehad en toen werd hij verkocht. Dus heb ik het 4-jarige paard van de monitrice gereden". Een jong paard dat Emmanuèle uiteindelijk koopt aan het einde van haar verblijf. "Hij heette Muscat Dore (ik heb hem nog altijd, hij slijt zijn pensioen onder de ramen van mijn slaapkamer, hij is mijn goed gesternte…) en hij heeft me weer zin gegeven om elke dag te rijden. Vele maanden lang ging ik elk weekend heen en terug naar Pompadour, tot op de dag waarop we aanwezig waren tijdens en deelnamen aan een veiling die daar plaatsvond. "
Van Pompadour naar Les Coudrettes
"We kochten 3 driejarigen, plus enkele weken later nog een merrie op de veiling van Fences. Samen met Armand hebben we dus beslist om ons in Normandië te vestigen en we vonden eind 2005 dit kleine landgoed, dat "Les Coudrettes" heet, in het Pays d'Auge.
In het begin zijn 4 stallen en enkele weiden genoeg om het gezin gelukkig te maken. "We waren goed bevriend geworden met Julie Gadal, de monitrice van wie ik mijn 4-jarig paard had gekocht. Zij is bij ons ingetrokken in Normandië. En dan hebben we onze buren leren kennen, fantastische mensen: Annick en André Chenu, de eigenaars van Haras du Plessis. Ze zijn een nieuwe familie gaan vormen voor ons, in Normandië."
Na enkele maanden en een steeds hechtere vriendschap, nodigt Annick Emmanuèle en Armand Perron-Pette uit voor een etentje, samen met Patrice en Sabrine Delaveau.
"30 jaar waren voorbijgegaan, dus er was heel wat veranderd in ons leven. We hebben die avond gebabbeld en mooie herinneringen opgehaald. Patrice zat op dat moment professioneel gezien in een wat moeilijke periode, dus we hebben hem voorgesteld om ons te komen helpen in Les Coudrettes, door onze amazone te coachen. We hadden ondertussen een tof paard gekocht, Baritchou DBT HDC, dat we hem hebben toevertrouwd om zijn wedstrijdstal uit te breiden. Daarna is alles snel gegaan."
Eind 2009 heeft Patrice Delaveau in zijn stallen een jonge merrie staan die hij opleidt en die alles heeft van een crack: Ornella Mail HDC. "We waren in Valkenswaard, en Bernard Le Courtois, de eigenaar van Ornella, deelde Patrice mee dat hij de merrie absoluut moest verkopen om het voortbestaan van zijn stoeterij te verzekeren. Ornella was zeer belangrijk voor Patrice, die op haar rekende om opnieuw te kunnen meedraaien op het hoogste niveau. Ik heb Patrice gevraagd of hij in haar geloofde. Hij antwoordde onmiddellijk 'ja'. Armand en ik hebben Bernard de volgende dag voorgesteld om een deel van de merrie te kopen, zodat ze bij Patrice zou kunnen blijven, een aanbod dat hij heel sportief heeft aanvaard". In de loop van de volgende maanden kopen Emmanuèle en Armand Perron-Pette Ornella Mail HDC uiteindelijk helemaal en wordt ze het eerste paard van de Franse ruiter.
Orient Express HDC vervoegt Ornella Mail HDC enige tijd later. "Ook in dat geval is het uit vriendschap dat Annick en André Chenu beslist hebben om hem aan ons te verkopen, opdat hij voor Frankrijk zou kunnen blijven springen. Patrice (Delaveau) geloofde het niet, tot Orient aankwam in onze stallen". De wedstrijdstal van de Franse ruiter groeit, Patrice Delaveau komt in de top 30 van de wereld en herneemt zijn plaats in de Franse nationale ploeg.
Gelukkige kerst Silvana HDC !
Nu het licht voor de familie Perron-Pette op groen staat, zal de geschiedenis van het team HDC een nieuwe wending nemen. "In 2011, enkele dagen voor kerstmis, krijgen we meerdere telefoontjes met hetzelfde catastrofale nieuws: Silvana HDC staat op het punt om verkocht te worden, de Franse ploeg zal niet meer op haar kunnen rekenen om de Franse driekleur te verdedigen". We bellen Patrice, die ons bevestigt hoe belangrijk het koppel Kevin Staut / Silvana HDC is voor het Franse team.
Emmanuèle Perron-Pette vraagt Kevin om haar te bellen. "Ik was heel direct, net zoals ik dat geweest was met Patrice, en ik vroeg hem of hij in zijn merrie geloofde." Het antwoord van de ruiter was kort en duidelijk: "Ja!".
De emotie van Emmanuèle klinkt tot op vandaag door in haar stem. "We hebben onmiddellijk een bod gedaan, dat de volgende ochtend al werd aanvaard door haar toenmalige eigenaar. Enkele uren later kwam Kevin te voet de laan van de Haras des Coudrettes opgelopen, met twee prachtige foto's van Silvana HDC onder zijn arm", zegt ze glimlachend.
Olivier Guillon is de derde ruiter die het team HDC vervoegt, gevolgd door Franck Schillewaert. "Het team HDC is altijd al een menselijk avontuur geweest. De vriendschap die we voelden voor Patrice, heeft ons Orient Express HDC gebracht; en omgekeerd was het de bewondering die we hadden voor Silvana HDC, die ons naar Kevin heeft geleid. Olivier en Franck zijn andere mooie verhalen."
Ontmoetingen die voor de Haras des Coudrettes de poort openzetten naar het hoogste wereldniveau.
Van HDC naar Jumpfive
Deze benijdenswaardige elitepositie zal in de aanloop naar de Olympische Spelen van Londen voor enkele stressmomenten zorgen. "Als Orient Express HDC zich voor de OS verwondt in Aken, is dat een enorme tegenslag voor de hele ploeg, maar samen zijn we echt sterker" vertelt Emmanuèle Perron-Pette. Dus bundelt het team HDC zijn krachten rond Silvana HDC en Kevin Staut. "Sport is een les in doorzettingsvermogen en nederigheid".
De blessure van Orient Express HDC zal Armand en Emmanuèle Perron-Pette ertoe brengen om een ander fenomeen te kopen, Carinjo HDC, en de stal wordt uitgebreid met nog andere jonge beloften. "We hebben kwaliteitsvolle paarden in opleiding. Dit is een van de dingen die ons team zo sterk maken; Delphine (Perez) en Franck (Schillewaert) bereiden met veel talent de toekomst voor."
Een toekomst die zich in juni 2012, met de geboorte van Jumpfive, als zeer beloftevol aankondigt. "We hebben van gedachten gewisseld en op zekere dag hebben we bij het haardvuur beslist om onze krachten, zowel organisatorische als professionele, te bundelen, die van de Haras des Coudrettes en van de infrastructuur van de ruiters. Hoewel iedereen zijn eigen stal behoudt, kunnen we op deze manier sterker, preciezer en beter gestructureerd zijn". Een strategie die haar vruchten afwerkt, want de Haras des Coudrettes wordt een van de pijlers van de Franse nationale ploeg. "Jumpfive heeft op een natuurlijke manier ingevuld wat ontbrak in de relatie eigenaar/ruiter. We hebben ons gestructureerd en, door de Haras de la Forge te kopen, hebben we een concept gecreëerd dat tot op zekere hoogte al bestond in het buitenland. Uiteindelijk hebben we alleen een structuur gecreëerd waarin iedereen op een onafhankelijke manier datgene doet wat hij het beste kan, ten dienste van iedereen. De jonge paarden zorgen voor de aflossing van de wacht, de paarden met ervaring blijven presteren. Door vennoten te worden, hebben we voor onszelf doelstellingen op lange termijn vastgelegd, en de belangrijkste daarvan is Patrice en Kevin bij de wereldtop houden."
Terwijl Delphine Perez de leiding heeft genomen over de Haras des Coudrettes, is Franck Schillewaert technisch directeur geworden van Jumpfive, terwijl Patrice Delaveau en Kevin Staut daar de belangrijkste spelers van zijn.
Van de Wereldruiterspelen naar Jean-Maurice Bonneau
De Wereldruiterspelen van 2014 zijn een mijlpaal in de geschiedenis van de Haras des Coudrettes. Met drie zilveren medailles, individueel en in ploegverband, kan de familie Perron-Pette trots zijn op de prestaties van haar ruiters en paarden. "De mensen moeten er zich echt bewust van worden hoe moeilijk het is om in deze sport een topprestatie neer te zetten. Er was een ongelofelijke ambiance in het stadion. Patrice heeft ons verteld dat hij, toen hij de eerste keer in de piste verscheen in Caen, voor het erg talrijk opgekomen Franse publiek, voelde hoe Orient wegkromp en 10 cm kleiner werd op het ogenblik waarop hij het stadion betrad! Het was heel indrukwekkend."
"En nu je ernaar vraagt: ik ben geen voorstander van de formule waarin de 4 ruiters in de finale van paard wisselen. Ik vind dat niet ideaal voor onze paarden, na zoveel dagen competitie. Je moet niet vergeten dat het de osmose is van het koppel, van paard en ruiter, die in deze sport bevestigd wordt tijdens dit soort kampioenschappen. Maar ik kan begrijpen dat deze formule voor heel wat extra adrenaline zorgt bij het publiek.
Met de recente komst van de voormalige coach van Brazilië, de Fransman Jean-Maurice Bonneau, naar de Haras als coach van het team Jumpfive, heeft de Haras des Coudrettes zijn ambities om te winnen nog versterkt. "Ook nu is het door de vriendschap dat Jean-Maurice ons heeft vervoegd, hij had de ploeg van Haras des Coudrettes al gecoacht in het prille begin, en ook onze kinderen toen ze in de junior- en cadetklassen sprongen, voor hij naar Brazilië vertrok", legt Emmanuèle Perron-Pette uit.
"Ik heb meerdere levens"
Emmanuèle Perron-Pette is gedreven door haar passie voor paarden en voor de sport, maar toch reist de zakenvrouw niet voortdurend naar alle uithoeken van de planeet. "In het begin vergezelden we onze ruiters vaak om kennis te maken met de verschillende circuits, maar nu gaan we alleen nog naar de wedstrijden de we het liefst hebben, zoals de CHI in Genève, de Longines Paris Masters, de CSIO5* van La Baule of de GCT van Chantilly, om er maar enkele te noemen. We zijn graag op de Haras des Coudrettes om te werken met Delphine Perez en haar team, en op de Haras de la Forge met Franck Schillewaert, want het is daar dat alles begint.
Mijn leven van eigenaar van de Haras des Coudrettes begint aan het einde van de week en eindigt op maandagochtend, als ik terugkeer naar mijn kantoor in Parijs of elders. Maar zelfs als Armand en ik niet altijd Kevin en Patrice vergezellen op wedstrijden, zijn ze zo vriendelijk om ons erbij te betrekken door ons altijd meteen te bellen als ze de piste verlaten."
Een bevoorrechte relatie, die is gebaseerd op passie en op delen, en die is doordrongen van menselijkheid. "De toekomst ? Dat is wat we vandaag reeds hebben, maar nog beter! Je moet jezelf altijd opnieuw in vraag stellen, nadenken over nieuwe concepten voor de opleiding en training van de paarden, iets opbouwen op lange termijn, werken aan het vervolg, de fokkerij ontwikkelen, nieuwe paarden kopen en opleiden, die steeds performanter moeten zijn, teams samenstellen met competente mannen en vrouwen… Alles is een kwestie van anticiperen en van gedachten wisselen tussen mensen met een passie voor de sport en voor paarden, en met eenzelfde doel: de overwinning. Het is voortdurend alles opnieuw in vraag stellen."
Consulis
"Een woordje over" door Emmanuèle Perron-Pette
Patrice Delaveau : "Behalve het feit dat hij een echte paardenkenner is, is Patrice vooral een ongelofelijke ruiter. Patrice heeft dat in het bloed, hij is een winnaar."
Kevin Staut : "Kevin, dat is puur talent. Zijn ambitie, zijn werkkracht, zijn drang naar perfectie maken van hem in mijn ogen de beste ruiter ter wereld."
"Jean-Maurice Bonneau zegt van hen dat het ruwe diamanten zijn, dat vat alles samen, denk ik. "
Silvana HDC "een prinses".
Orient Express HDC : "een leeuw".
Lacrimoso HDC : "een kat".
Reveur de Hurtebise HDC : "een teddybeer"
Estoy Aqui de Muze HDC : "een groothertogin"
Elky *HDC : "een vechtster"
For Joy van 't Zorgvliet: "een hoogbegaafde deugniet"
Leontine Ledimar Z H D C : "een danseres"
Ayade de Septon ET HDC : "een kleine schat"
"Maar de meisjes hebben net dat ietsje meer … ze hebben namelijk stuk voor stuk een gemeenschappelijke kwaliteit: de moed. "
Emmanuèle Perron-Pette : "een orkestleidster, maar van een uitzonderlijk orkest, met muzikanten die zo getalenteerd zijn dat ze in feite geen orkestleider nodig hebben om te schitteren op de scène. "
