Goud voor Nederland
Het verschil tussen de oranje-springéquipe en een handvol andere teams? Kwaliteit natuurlijk. Maar ook teamspirit en maturiteit.
Vincent Voorn bijvoorbeeld. Zelden een ruiter gezien die uiterlijk zo onbewogen en koel blijft. Voorn en Al Papillon Armani openden voor de Nederlanders in de allerlaatste omloop. De debutant in het Europese team van de Nederlanders reed rond met een flair alsof hij er ondertussen een tiental grote kampioenschappen op zitten heeft. Voor Duitsland ging Noltes Küchengirl, de merrie van Marcus Ehning voor de derde keer op rij in de remmen. Uitsluiting en enorme druk op de rest van het team dat zich nu geen springfouten meer kon veroorloven. Overigens, een handvol ruiters kan best een voorbeeld nemen aan Ehning. Die toonde zijn grote klasse door ook in de moeilijkste momenten van z"n carriëre vriend en vijand te woord te staan: absolute klasse is dat. Toen Dubbeldam en Up and Down ook al foutloos rondreden en Ahlmann en Cöster een foutje maakten had Oranje goud in de handen en moest Duitsland al rekenen op springfouten bij de twee resterende Nederlanders. Zoer en Okidoki reden een rit uit het boekje en dat Gerco Schröder en Berlin nadien twee balken pakten is voer voor de geschiedenisboeken.