De vrijwilligers achter BWP en BRp

BRp-voorzitter Martine Michiels is een vrijwilliger pur sang

“Je krijgt veel vriendschap en verbondenheid in return”

BWP en BRp (Belgische Rijpony) zouden niet bestaan zonder hun vele vrijwilligers. Sterker nog, er zou wellicht geen sprake van zijn. Ze zijn cruciaal in het verhaal, spelen net als de fokkers een hoofdrol en zijn de ‘grondstof’ voor het succes van de twee verenigingen. BRp­ voorzitter Martine Michiels is zo’n rasecht werkpaard. Ze is altijd in de weer: voor haar werk op de Thomas More Hogeschool in Mechelen, de pony’s, de paarden, haar kinderen én de gepassioneerde fokkers en vrijwilligers van BRp.

LRV/BWP-product

“Ik zie mezelf als een puur LRV/BWP- product. Mijn beide ouders zijn vroeger lid van zowel LRV als BWP geweest, waarin ze ook allebei een bestuurs- functie opnamen. Het sprak dus min of meer voor zich dat hun kinderen het- zelfde pad zouden volgen. Samen met mijn zussen en broers ben ik eerst ponyruiter, later ruiter en nadien ook bestuurslid van LRV De Swaeneruiters Heist-op-den-Berg geworden. Toen onze kinderen ponyruiter werden, werd ik naast Rudy Van Kerckhoven ponycommandant. Heel snel nadien kwam de vraag om lid te worden van het bestuur van BRp ... Ondertussen zijn onze kinderen de pony’s ontgroeid en ben ik binnen LRV geen ponycom- mandant meer. Na de BWP-verkiezin- gen van vorig jaar kreeg ik een tweede mandaat als nationaal voorzitter van BRp, dat ik combineer met het voorzit- terschap van het BWP-gewest Heist- op-den-Berg.”

Vrijwilliger

“Toen ik nog een kind was, was mijn vader voorzitter van datzelfde gewest. Ik kan mij de vergaderingen bij ons thuis goed herinneren. Mijn zus en ik konden immers moeilijk in slaap vallen door de enorme bulderlach van Paul Maïs, hengstenhouder van Stoeterij Van de Helle in Putte-Peulis. (glimlacht) Later is mijn moeder ondervoorzitter van BWP geweest. Als ik nu als lid van de raad van beheer van BWP extra ach- tergrondinformatie nodig heb, is een telefoontje naar mijn ouders vaak heel verhelderend. Vrijwilliger zijn binnen een vereniging vraagt tijd en engage- ment, maar je krijgt heel veel vriend- schap en verbondenheid in return.”

Toekomst

“We merken dat de gemiddelde BWP- vrijwilliger steeds ouder wordt. Soms hoor ik enige ongerustheid over de toe- komst. Als voorzitter van de provinci- ale werkgroep van BRp-Antwerpen en van het gewest Heist-op-den-Berg ben ik blij met de vernieuwing in beide ploegen. We hebben ze kunnen verster- ken met ‘nieuw bloed’. Dat werkt ont- zettend inspirerend! Ik zie jonge men- sen klaarstaan met heel fijne, vernieuwende ideeën. Binnen BWP hou ik daarom van de aanpak van de ‘jonge fokkers’. Persoonlijk zou ik die groep nog meer willen ondersteunen,

omdat daar onze vrijwilligers van mor- gen gevormd worden. Algemeen geno- men neemt ‘de jonge vrijwilliger van vandaag’ zijn engagement op een andere manier op dan de ‘traditionele vrijwilliger’. Zo’n engagement is vaak korter, maar blijft zeer oprecht. Ik ervaar dat ook als coach van ESN- Mechelen (Erasmus Student Network, de internationale studentenvereni- ging) aan Thomas More. Elk academie- jaar staat een ploeg van vijftien stu- denten klaar om activiteiten voor internationale studenten te organise- ren. Hun drive werkt aanstekelijk en de omgeving is voldoende veilig om even- tuele foutjes op te vangen. Ik heb overi- gens een leuke attentie voor de ‘Board van ESN’ voorzien. Ik coach hen vanuit de school en vind het zeker in deze coronatijd superbelangrijk om hen te bedanken voor hun engagement. Dat geldt ook voor alle vrijwilligers. Appre- ciatie tonen is belangrijk!”

Fijne momenten

“Fijne momenten zijn voor mij zowel grote als kleine momenten. Op de hengstenkeuring draait de BWP- machine op volle toeren en werken de medewerkers van het secretariaat nauw samen met een groot bataljon aan vrijwilligers. Dat geeft een onge- looflijk fijne dynamiek, waar ik elk jaar weer naar uitkijk. Maar even goed krijg ik positieve energie uit een babbel met een (pony)fokker. Het zijn vaak gesprekjes waaruit ideeën groeien die we in het beleid kunnen gebruiken. De fokkersavond voor ponyfokkers, die in oktober 2019 plaatsvond, was ook zo’n fijn moment. De dynamiek van die avond werkte heel inspirerend. We mochten toen zelfs ponyfokkers uit Nederland verwelkomen ...”

“Nieuw bloed in onze verenigingen werkt ontzettend inspirerend.”

Van het Klavertje

Martine Michiels kocht haar eerste fok- merries, Thamens Rosa Munda (v. Nachtegaal’s Ambassador) en Farnes Van de Groenheuvel (v. Top Nonstop) zo’n tien jaar geleden via Rudy Van Kerck- hoven, ponycommandant van LRV De Swaeneruiters Heist-op-den-Berg. “Uit ‘Roosje‘ fokte ik een hengstje”, vertelt ze. “Uit Farnes heb ik vijf pony’s gefokt, voordat ik haar doorverkocht. Ondertus- sen bouw ik mijn fokkerij verder op haar kleindochter Que Sera Van het Klavertje (v. Anydale Ron). Ik hou van de mix van ponybloedlijnen uit België, Duitsland en Frankrijk. Persoonlijk streef ik naar com- plete, goed bewegende sportpony’s. Het gebruik van paardenbloed kan daarbij volgens mij heel nuttig zijn. De tweeja- rige Artemis Van den Kievit (v. Rob Roy Van het Klavertje) gaat heel binnenkort ook de fokkerij in.”

Copyright Boerenbond