Niels Bruynseels: “Ik ben echt heel bang”

Of hij vijf minuutjes heeft voor een interview over de coronacrisis. “Vijf minuutjes?”, lacht Niels Bruynseels. “Ik heb nu méér dan vijf minuutjes de tijd. Dit is een ongekende situatie die hard aankomt maar die ook zijn voordelen heeft. Het is natuurlijk nog maar de eerste week, maar ik geniet er toch echt wel van om meer bij de familie te kunnen zijn. Bovendien is het nog goed weer ook. Dan kan je al eens dingen doen waar je anders niet toe komt. Zoals? Op zondag niks doen. Dat klinkt misschien belachelijk, maar in onze stiel zijn wij zo goed als nooit vrij in het weekend. Die plotse vrije tijd is dan ook wel het enige positieve. Ik durf jou te zeggen: ik ben bang, héél bang van dat coronavirus. Van de ene dag op de andere besef je hoe sterfelijk een mens wel is. Anders sta je daar nauwelijks bij stil, maar nu is het de harde realiteit. Je denkt aan jezelf, aan je gezin, je familie. Je hoopt dat dat virus je huis niet binnensluipt, laat staan dat je moet worden opgenomen in een ziekenhuis. Daarom houd ik me ook echt aan de regels en neem ik geen risico’s.”

Nu Niels thuis is, doet hij beroepsmatig ook wel dingen waarvoor hij anders minder tijd heeft. “Ik steek nu veel meer tijd in mijn jonge paarden. Hen opleiden, aanvoelen of een paard goed genoeg is. Dat is aangenaam en nuttig maar dat neemt niet weg dat ik toch wel hoop dat we zo snel mogelijk weer aan competitie mogen gaan doen. Voor mijn toppaarden zal deze periode wél nefast zijn, als het te lang duurt. Die hebben echt wedstrijdritme nodig om op niveau te kunnen blijven. Drie weken inactiviteit op het hoogste niveau is nog doenbaar, maar stel zes weken? Dan heb je toch wel enkele topwedstrijden nodig om weer in het ritme te komen en tegelijk ben je dan ook al weer enkel weken verder. Dat zijn ook allemaal weken zonder broodwinning hé.”

Topcompetitie is inderdaad voor veel springruiters van wereldniveau een zeer belangrijke bron van inkomsten, zo niet de belangrijkste. En als alle topwedstrijden plots geannuleerd worden, dan doen ze er nog verlies aan ook. “In de Global Champions Tour/League is dit net de periode waarin we de langste afstanden moesten maken. Mexico, Miami en Shanghai stonden tussen volgende week en begin mei op het programma. Daarvoor waren alle vluchten, hotels, bloedtesten en noem maar op al lang geboekt. Dat kost een pak geld. Of we daar iets van zullen recupereren is maar de vraag.”

En dan vergeet Niels nog de afgelaste Wereldbekerfinale in Las Vegas. Die moest halfweg april plaatsvinden. Ook daarvoor was alles al geboekt.

“Los van het financiële verlies vind ik het in dit geval nog pijnlijker dat Pieter Devos en ik niet eens kunnen proberen om België een eerste zege te bezorgen in een Wereldbekerfinale. Een hele winter lang heb ik hard gewerkt om de nodige punten te verzamelen voor Las Vegas en dan valt dat in één klap weg. Heel jammer maar de enige juiste beslissing uiteraard.”

Een topsporter leeft van doelstellingen. Las Vegas was er één van voor Bruynseels. Een nóg grotere doelstelling zijn de Olympische Spelen eind juli, begin augustus. “Daarvoor ben ik nog niet geselecteerd – dat zal van de bondscoach afhangen – maar het is wel mijn hoofddoel dit jaar. Bijna alles heb ik daarop afgestemd. Ik zou het echt heel pijnlijk vinden mocht Tokio wegvallen. Maar zo ver zijn we nog niet. Positief denken is de boodschap. Laat ons hopen dat het coronavirus snel bedwongen wordt.”